به مجلسیان توصیه اکید و دلسوزانه می شود این دو سال پایانی کارشان را به جبران خطاهای نیمه اول نمایندگی شان بپردازند و فرصت محدود خدمت را با این گونه سیاسی کاری ها هدر ندهند و مردم را به خود نخندانند.
نکاتی به بهانه شبهه بر سر هزینه پیامک نوروزی رییس جمهور
من می گم اَنِف، تو نگو اَنِف!
برخی از رسانه های مجازی که مدعی شده و از ارسال پیامک تبریک رییس جمهوری به شهروندان انتقاد می کنند، خودشان با بودجه های عمومی و همه روزه این گونه اخبار را منتشر می کنند و به صورت انبوه و به رایگان پیامک می فرستند.
عصر ایران؛ مهرداد خدیر - «نوروزی سرشار از شادی و امید را برای تان آرزومندم. حسن روحانی رییس جمهور»؛ این پیامک کوتاه در تعطیلات نوروزی برای بسیاری از شهروندان ارسال شد و چون برای اولین بار رخ می داد و امضای رییس جمهوری ذیل آن بود غافل گیر کننده به حساب می آمد. مشاهدات و شنیده ها نیزاز رضایت و احساس خوشایند مردم از این ابتکار حکایت می کند.پیامک نوروزی
به رغم غلبه احساس مثبت دریافت این پیامک بر جوانب دیگر به مرور برخی زبان به انتقاد گشوده اند و به صورت مشخص به هزینه آن اشاره می کنند. حال آن که پاسخ روشن است: اپراتورها به رایگان پیامک تبریک رییس جمهور را ارسال کرده اند و هیچ هزینه ای بابت آن پرداخت و به بودجه عمومی تحمیل نشده است.
بدین ترتیب بحث هایی چون هزینه 100 ریالی ارسال هر پیامک و هزینه 800 تا 1000 ریالی ارسال پیامک با عنوان تجاری و محاسبات میلیاردی علی القاعده باید بلاموضوع شده باشد اما ادامه بحث نشان می دهد که منتقدین قانع نشده اند.
این نوع مقایسه ها مثل این است که گفته شود تلویزیون بابت هر دقیقه و گاه هر ثانیه آگهی چنین تعرفه ای دارد و رییس جمهور یا دیگری که 60 دقیقه از این امکان استفاده می کند این قدر هزینه روی دست بیت المال می گذارد!
همان گونه که تلویزیون بابت آگهی ها پول های کلان می گیرد و زمان هایی به مراتب بیشتر را در راستای سیاست های خود به افراد مختلف اختصاص می دهد بی آن که ریالی گرفته باشد و چه بسا مبالغی نیز بپردازد اپراتورها نیز در مواردی به رایگان اقدام به ارسال پیامک می کنند و پیام تبریک نوروزی رییس جمهور را نیزمی توان از این دست موارد دانست.
در روزنامه ها و سایت ها نیز بابت یک کادر کوچک آگهی مبالغی دریافت می شود اما ده ها و صد ها مطلب چند برابر آن بدون دریافت وجه درج می شود.
ضمن این که در مورد پیامک نوروزی رییس جمهور این حدس دشوار نیست که نه تنها به اپراتورها تحمیل نشده باشد که خودشان استقبال و با هم رقابت کرده باشند. چرا که برای آنان ایجاد اعتبار می کند و به فهرست تازه ای از سیم کارت های فعال می توانند دست یابند. چه، در هیچ حالت دیگری نمی توانستند پیامک واحدی را برای همه مشترکان بفرستند.
بنا براین انتقاد اول که نهاد ریاست جمهوری این بودجه را تامین کرده یا شخص رییس جمهور از جیب خود پرداخته پاسخ خود را می یابد: هیچ یک! چون اساسا بودجه ای اختصاص نیافته و رایگان بوده است. با این توضیح دیگر نیازی به ضرب کردن 100 میلیون سیم کارت فعال در قیمت ارسال هر پیامک نیست.
پرسش دوم اما قدری قابل تامل است. مگر رییس جمهور از طریق تلویزیون تبریک نگفته بود؟ چه نیاز به شادباش مجدد؟ در این باره نیز می توان یادآور شد: تبریک تلویزیونی، عام است. حال آن که با دریافت پیامک در گوشی تلفن همراه این احساس به شخص دست می دهد که خود او به عنوان یک شهروند و مستقل از دیگران مخاطب رییس جمهور قرار گرفته است.
یکی از بارزترین تفاوت های جوامع مدرن و توسعه یافته با سنتی و در حال توسعه در بها دادن به فردیت اشخاص است. در جامعه سنتی یا در حال توسعه افراد، توده وار مخاطب قرار می گیرند. اهمیت و ابتکار ارسال این پیامک و تفاوت بارز آن با پیام تبریک عمومی نوروزی از تلویزیون بها دادن به شخصیت فردی و فردیت اشخاص است و همین است که تا کنون سابقه نداشته است. از ویژگی های جوامع مدرن و مدنی «اندیویدوآلیسم» یا همان فردگرایی است.
با این نگاه می توان به انتقاد منتقدین رنگ فلسفی داد و گفت تفکراتی که جامعه را توده وار و فاقد هویت مستقل شهروندی می پسندد نمی توانند از این کار راضی باشند.
این را هم از یاد نبریم که پاره ای نهادهای دیگر مانند ستاد نمازجمعه نیز همه هفته پیامک می فرستند که در طول سال سر به 52 بار می زند. در حالی که زمان و مکان مشخص است و نه نمازگزار منتظر دریافت آن است چرا که از سال ها قبل از اختراع موبایل و رواج پیامک در این آیین حضور می یافته و نه کسی که قصد شرکت ندارد پس از دریافت انگیزه حضور پیدا می کند. در این مورد خاص بعید است که اپراتور مربوطه پیامک را به رایگان بفرستد.
توجیه دیگری که درباره ارسال پیامک نوروزی رییس جمهور می توان ارایه داد این است که چنانچه هزینه ای در برمی داشت نیز با منافع پیامک های احتمالی بعدی مثلا در توصیه به انصراف از دریافت یارانه نقدی یا احتمالا پیام های تشکر که برای انصراف دهندگان می فرستد جبران خواهد شد.
این ماجرا یک وجه طعنه آمیز هم دارد: برخی از رسانه های مجازی که مدعی شده و از ارسال پیامک تبریک رییس جمهوری به شهروندان انتقاد می کنند، خودشان با بودجه های عمومی و همه روزه این گونه اخبار را منتشر می کنند و به صورت انبوه و به رایگان پیامک می فرستند و صحنه رقابت در عرصه مجازی را نابرابر ساخته اند و بعید نیست خبر انتقاد از ارسال پیامک رایگان تبریک نوروزی رییس جمهوری را نیز به صورت پیامک و البته رایگان برای مردم فرستاده باشند!
خودشان با بودجه عمومی هر خبری را پیامک کنند اشکالی ندارد ولی رییس جمهوری که از جانب مردم وکالت دارد چنین حقی ندارد! [این داستان را غالبا شنیده ایم که آموزگاری که از عهده تلفظ درست حرف «الف» بر نمی آمد و آن را به صورت «اَنف» تلفظ می کرد از نوآموزان می خواست گفتار او را تکرار کنند و طبعا آن بچه ها می گفتند: اَنف! معلم اما با خشم فریاد بر مِی آورد: من می گم اَنِف، تو نگو اَنف، تو بگو اَنِف!]
مرزبانان آزاد شدند؛ احساسات را کنار بگذاریم
فراموش نکنیم که به گروگان رفتن از مرزبانان ، هزینه های زیادی را بر کشور تحمیل کرد. نیروهای مرزبانی کشور ، از فرماندهی این نیرو تا خود سربازانی که به گروگان رفتند ، همه و همه در این ماجرا ، به سهم خود دچار قصور و تقصیر بودند.
عصرایران - از بهمن سال گذشته تا دیروز ، موجی از نگرانی و استرس در ایران وجود داشت و همه، از خانواده های مرزبانان گرفته تا کسانی حتی نام آن 5 گروگان را نمی دانستند، شب و روز دعا کردند و هر آنچه از دست شان بر می آید، برای آزادی آنان انجام دادند.
وقتی هم که خبر شهادت یکی از مرزبانان ، آن هم در سومین روز عید منتشر شد ، غم و اندوه سراسر کشور را فرا گرفت و همه خود را داغدار و همدرد خانواده او دانستند.
اینک اما چهار مرزبان دیگر ، از چنگال تروریست ها رهیده و سلامت به آغوش میهن برگشته اند. همه خوشحال هستیم ، گو این که عضوی از اعضای خانواده مان از اسارت آزاد شده اند.
این خوشحالی ملی ، اما نباید باعث شود مسائل اصلی تر را مورد غفلت قرار دهیم و یا با احساساتی شدن ، از کنارشان بگذریم.
فراموش نکنیم که به گروگان رفتن از مرزبانان ، هزینه های زیادی را بر کشور تحمیل کرد. نیروهای مرزبانی کشور ، از فرماندهی این نیرو تا خود سربازانی که به گروگان رفتند ، همه و همه در این ماجرا ، به سهم خود دچار قصور و تقصیر بودند. نشان به آن نشان که چندی پیش سردار احمدی مقدم ، اعلام کرد که چند نفر از مسوولان مرتبط با این قضیه ، برکنار و به مراجع قضایی نظامی معرفی شدند.
اگر قرار باشد هر از چندی چند سرباز ساده که اساساً برای مرزبانی در منطقه ای مانند سیستان و بلوچستان مهیا نیستند و ای بسا بزرگ ترین دلمشغولی شان هم ، پایان خدمت شان است، توسط چند شرور اخاذ که منطقه را هم مانند کف دست شان می شناسند و به کسی هم پاسخگو نیستند ، به گروگان گرفته شوند ، که دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شود و مدام باید مردم استرس بکشند و دولت هم احتمالاً باج بدهد.
این اتفاق باید باعث شود که مسوولان تأمین امنیت مرزها ، تدابیر جدی تری را برای جلوگیری از تکرار وقایع مشابه بیندیشند ، از جمله بهره گیری از نیروهای حرفه ای برای مرزبانی ، استفاده از پتانسیل نیروهای بومی و قبیله ای ، تسریع در انسداد مرزها ، بهره برداری از امکانات جدید مانند پهپادها و نظایر آن.
ضمناً انتظار می رود در دوران جدید ، وزارت اطلاعات بار دیگر به عصر اقتدار خود در تأمین امنیت عمومی کشور بازگردد چه آن که بخش عمده ای از مسائل مبتلابه در مرزها ، به ویژه در حوزه تروریسم ، به حوزه اطلاعات برمی گردد به گونه ای که با اشراف اطلاعاتی ، بسیاری از حوادث رخ نمی دهند و در صورت وقوع رویدادهای ناگوار ، باز عملیات اطلاعاتی قدرتمند است که می تواند حلّال مشکل باشد.
مخلص کلام آن که باید به سرعت از ابراز احساسات نسبت به آزادی مرزبانان گذر کرد و در عین خوشحالی از آزادی آنها، قصورها و تقصیرها و نقاط ضعف را شناخت و بدون فوت وقت ، اقدام به ترمیم کرد و الّا احتمال تکرار سناریوهای مشابه از سوی تروریست هایی که به هیچ منطق و وجدانی پایبند نیستند ، وجود دارد.
سایت عصر ایران
http://www.asriran.com