ایستایی وجود ندارد ، هر چه هست ، جوشش است و جاری بودن. حکیم ارد بزرگ
این دیدگاه درست نیست که بپنداریم مرد توانا ، فرزندی همچون خود خواهد داشت. حکیم ارد بزرگ
آدم بی نظم، عمرش هم کوتاست. حکیم ارد بزرگ
بسیاری وهم خویش را عشق می نامند حال آنکه عشق راه بالندگی شکوفه به میوه است ، زیبا و ناب شدن برای رشد و پویش بهتر دودمانهای آینده. حکیم ارد بزرگ
نگارنده و سخنگویی که دیگران را کوچک و خوار می نامد ، خود چیزی برای نمایش و بروز ندارد. حکیم ارد بزرگ
واژگان خویش را آرام و شمرده بیان کنیم. حکیم ارد بزرگ
همواره برای پاسخگویی به یورش دشمنان سرزمین خویش ، آماده باشیم. حکیم ارد بزرگ
هیچگاه ، از راستی و درستی خویش آزرده مباش ، چرا که در انتهای هر رویداد ، پیروزی از آن توست. حکیم ارد بزرگ
خردمندان از تجربه خویش می گویند ، نه از رویاها و پندارهای نادرست. حکیم ارد بزرگ
خموشی ریش سپیدان هم ، پندآموز است. حکیم ارد بزرگ
داستان کوتاه همواره زیباست ، چرا که خواننده با شیره و جان اندیشه نویسنده روبروست. حکیم ارد بزرگ
رویا پردازی که کارآفرین هم باشد ، می تواند سرچشمه دگرگونی های بسیار شود. حکیم ارد بزرگ
میوه کشتن ، کشته شدن است. حکیم ارد بزرگ
نادانی و پستی کسی در گذشته ، نمی تواند دلیلی برای نابودی خاندان او باشد. حکیم ارد بزرگ
نخستین گام در راه پیروزی ، آموختن ادب است و نکوداشت دیگران. حکیم ارد بزرگ
هیچ پیروزی و شکستی ، همیشگی نیست. حکیم ارد بزرگ
اگر خاطره شیرینی برای خود نسازیم ، یاد خاطرات غمناک گذشته ، روان ما را از پا در خواهد آورد. حکیم ارد بزرگ
اگر دشمن خطرناکی داری ، بجای پنهان شدن ، بکوش همگان را از گرفتاری خویش ، با خبر و آگاه سازی . حکیم ارد بزرگ
سخن بدون پشتوانه ، گزاف گویی است. حکیم ارد بزرگ
سخن بزرگان ، اندیشه ما را ، پولادین می سازد. حکیم ارد بزرگ
اگر آرمان برایمان هویدا باشد، ابزارهای رسیدن به آن را خیلی زود خواهیم یافت. حکیم ارد بزرگ
اگر آرمان زندگی خویش را بدانیم ، هر دم از خانه این و آن ، سر در نمی آوریم. حکیم ارد بزرگ
به ارد می گویند با ارزشترین چیزی که داریم چیست ؟ می گویم : زمان . باز می پرسند و آن کجاست و چه شد ؟ می گویم : آن را به پای معشوق خویش ریختیم و می ریزیم. حکیم ارد بزرگ
رسانه های آگاه، پیوسته در حال پیشروی هستند ، هر روز نام کشور ، استان ، شهر و روستای خود را، به بهترین گونه و با خبرهای تازه به جهانیان یادآوری می کنند . آنهااز توانمندی ها و داشته های خود می گویند ، اینگونه هر روز با نمایی نو می شکفند و نگاه جهانیان را به سوی سرزمین خویش می کشانند و از سوی دیگر روان مردم خویش را می پرورند تا آنها هم به خود ببالند و کار و کوششان را افزون کنند. حکیم ارد بزرگ
عظمت فضای مجازی را آنگاه بیشتر می فهمیم ، که بدانیم ، به شمار آدمیان ، پندارها و اندیشه های گوناگون در آن شناور است. حکیم ارد بزرگ
خانواده هایی که بینشی دگم و آهنین بر آنها سوار است ، فرزندانی آشوبگر و عشاقی یاغی ، پدید خواهند آورند. حکیم ارد بزرگ
آدم توانا، ورزش را به فراموشی نمی سپارد. حکیم ارد بزرگ
آدم خودخواه ، دوران خوشبختی اش کوتاه است. حکیم ارد بزرگ
اگر ارزش های میهنی کمرنگ شوند، یکپارچگی کشورها به چالش کشیده می شود. حکیم ارد بزرگ
ایران، ایران ما، شکوه و بزرگی تو، آرزوی همه ماست. حکیم ارد بزرگ
ایران، در مرکز پهنه زمین است ، ما نه شرقی هستیم و نه غربی. حکیم ارد بزرگ
ایران، هیچگاه از کشور عربستان، دوستی نمی بیند. ما همواره باید این کشور و دیگر همپیمانانش را در جهان منزوی سازیم، ایرانیانی که در عربستان و دیگر کشورهای جنوب خلیج فارس، سرمایه گذاری کرده اند، در واقع به سرزمین مادری خویش پشت نموده اند. "اُرد" به کارشناسان، هنرمندان و ورزشکارانی که دانش، هنر و توان خود را صرف رشد کشورهای جنوب خلیج فارس می کنند، می گوید : چاقوی دشمنان ایران زمین را تیز می کنید. حکیم ارد بزرگ
ایران باید همواره سرچشمه مهر، شادی و آزادی باشد. حکیم ارد بزرگ
ایران نخستین کشوری بوده است که با کوچ های آرام و بزرگ، یکپارچگی اش را پاس داشته و مرزهایش را پولادین ساخته است. حکیم ارد بزرگ
ایران ما تاریخی کهن و دیرینه دارد. در بخش هایی از خراسان، مازندران، سیستان و بلوچستان، همدان، کردستان و خوزستان و ... با تمدن هایی باشکوه و با پیشینه ایی بیش از 7 هزار سال روبرو هستیم، شوربختانه برخی می خواهند با کپی برداری از داده های غرب، تاریخ چند هزار ساله ایران را به هخامنشیان و ساسانیان خلاصه کنند، که این باور من نیست. خانه کودکی که ارد در آن بزرگ شد در درون بخشی از ارگ باستانی شهر شیروان بود. در کنار تپه فرمانروایی 12 هزار ساله آن، یک پیکره کهن، با معماری پیچیده و بسیار زیبا، حال چگونه بپذیرم که ما تنها 2500 سال پیشینه باستانی و تمدن داریم؟ باید دودمان امروز، نگاهی فراتر از این به تاریخ ایران داشته باشد، مرده پرستی را رها نموده و در پی آفرینش افتخارات تازه برای این سرزمین باشد. حکیم ارد بزرگ
آزادی را، با پسوند و پیشوند، ناکارا و نابود نکنیم. حکیم ارد بزرگ
آزادی را باید شکافت و در مورد هر بخش از آن ، نظرخواهی همگانی برپا نمود ، چون آزادی ، برگردان دیدگاه مردم است. حکیم ارد بزرگ
آزادی یک پروسه ی در هم تنیده و کلان است که برای پیدایش آن ، نیاز به همراهی همه مردم یک سرزمین دارد. حکیم ارد بزرگ
سنگینی یاد غم ها را ، با تنهایی دو چندان می کنی ، به میان آدمیان رو و در شادمانی آنها همراه شو ، لبخندها و پایکوبی آدمیان ، شکوفه های امید را در دلت بارور می سازد. حکیم ارد بزرگ
شادی را به یکدیگر هدیه دهیم، شادی، برآیند مهر و دوستی است. حکیم ارد بزرگ
بازی و شادی کودکان، برای رشد است و پویش، بازی تنها برای کودکان نیست، شادی و بازی های گروهی را ادامه دهیم حتی با دندان های ریخته و موی سپید هم می توان بازی کرد و شاد بود و با آوای گیتی همراه شد. حکیم ارد بزرگ
بدترین گونه خنده، لبخند به جوک های زهرآگین قومی و زبانی است همه مردم یک سرزمین باید به هم ببالند و دستان هم را برای رشد و بالندگی بگیرند، پیش از آنکه جوی خون از پس این خنده های نفرین شده جاری شود. حکیم ارد بزرگ
شادی که با نابودی دیگران فراهم شود، جام زهری کشنده است. حکیم ارد بزرگ
آزادی نیازمند نگهداری و نگهبانی است. حکیم ارد بزرگ
آزادی و آزادیخواهی امری خردمندانه و زندگی آفرین است ، نه سیری قهقرایی و وادادگی فرهنگی. حکیم ارد بزرگ
ایران یک کشور "مادر فرهنگ" است. ایران و 20 کشور دو سوی آن، بافتی مشترک در حوزه فرهنگ و پیشینه کهن دارند، این بافت همگون را "قاره کهن" می نامم. قاره کهن شامل سرزمین های: ایران، قزاقستان، تاجیکستان، قرقیزستان، ازبکستان، ترکمنستان، افغانستان، شمال غربی هندوستان (سرزمین کشمیر)، پاکستان، عراق، ترکیه، سوریه، لبنان، قبرس، جنوبی ترین بخش روسیه در میانه استراخان در شمال دریای خزر تا جنوب اکراین، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان و بحرین می باشد. لازم به یادآوری است که در جهان امروز، قاره آسیا وابسته به مادر فرهنگی چین و اروپا از آن مادر فرهنگ یونان می باشد، مادر فرهنگی قاره کهن نیز کشور ایران است. قاره کهن با همگرایی هر چه بیشتر، می تواند با توسعه همکاریهای اقتصادی، نظامی و امنیتی و... توانمندترین قاره جهان باشد. حکیم ارد بزرگ
آدم های خودخور و نالان ، دوستان خوبی برای ما نیستند. حکیم ارد بزرگ
نابود کنندگان زمین ، زندگی خویش و فرزندانشان را کوتاه می سازند. حکیم ارد بزرگ
نام دیگر آب ، زندگی است. حکیم ارد بزرگ
نگهداری از زیست بوم های گیاهی و جانوری ، ریشه در منش و فرهنگ ما دارد. حکیم ارد بزرگ
برای رسیدن به گنج خرد ، بارگاه دانشت را بزرگتر بساز. حکیم ارد بزرگ
همه ما آدمیان ، در برابر زیستگاه خویش مسئولیم. حکیم ارد بزرگ
هنگامیکه درختان ، سر بر زمین سرد می سایند ، نوای بوم ها هم شنیدنی است. حکیم ارد بزرگ
ابزار اندیشه درست ، فریاد و شمشیر نیست. حکیم ارد بزرگ
ادب ، خوش رفتاری و ستایش ، تنها برای مراوده با بیگانگان نیست ، بیش از همه ، نزدیکان خویش را ستایش کنیم. حکیم ارد بزرگ
برای کشوری که خردمندانش خانه نشین باشند ، باید گریست. حکیم ارد بزرگ
برآیند داشتن خرد ، بینایی و پرواز بیشتر فکر و اندیشه است. حکیم ارد بزرگ
آموختن روش های بهتر زیستن از دیگر سرزمین ها، ناشایست نیست. حکیم ارد بزرگ
آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش ، بی انگیزه است ، ارزش یاد کردن ندارد. حکیم ارد بزرگ
آینده از آنِ شهرها و کشورهایی است که "ترین های" خود را به جهانیان می شناسانند. حکیم ارد بزرگ
با ارزشترین روزهای زندگی یک مرد، هنگام سربازی اوست. حکیم ارد بزرگ
بردباری ، بهترین سپر در روزهای سخت و ناپایداریست. حکیم ارد بزرگ
بردباری در توان هر کسی نیست ، کسانی که بردبارند ، فرمانروایی می کنند. حکیم ارد بزرگ
وابستگی زیاد به دانستن اخبار و رویدادهای پراکنده روز جهان ، پسرفت ما را به ارمغان می آورد. حکیم ارد بزرگ
هر حماقتی ، شجاعت و بی باکی نیست. حکیم ارد بزرگ
سربازان ، تنها نگاهبان مردم امروز کشور خویش نیستند ، آنها دستاوردهای پیشینیان و سرمایه آیندگان را نیز پاس می دارند. حکیم ارد بزرگ
سرپرستانی که از ارزش سربازی می کاهند و پدر و مادرانی که پیشدار میهنداری فرزندان خویش می شوند، هر دو به کشورشان پشت کرده اند. حکیم ارد بزرگ
سرفرازی کشور ، باید بزرگترین خواست همگانی باشد. حکیم ارد بزرگ
سیزده به در، واژه کوچک شده "سیزده به دره" است ، به مفهوم سفر در روز سیزده فروردین ، به دره و دشت است . برای پایکوبی و شادی ... این روز زیبا ، نحس نبوده و نیست ... می توان در خانه ماند و شاد بود و یا باز می توان در شادی با همگان همراه بود و به دره و رودخانه رفت ... حکیم ارد بزرگ
هنرمندان ، شاعران و نویسندگان افسرده و غمگین ، دروازه های شکست را بر روی سرزمین خویش ، باز می کنند. حکیم ارد بزرگ